احسان

  چندی پیش جوان و دلاور عزیز کرمانشاهی کیانوش رستمی در المپیک ریو موفق به کسب مدال طلا و نیز ارتقای رکورد المپیک شد. به طور مسلم دل تمام ایرانیان داخل و خارج و به خصوص هم استانی ها و همشهری های خودش را شاد نمود و مهم تر از همه ایران و اسلام اصیل نیز به خاطر ارزش ها و رفتارهایی که حاکی از جریان داشتن ملیت و اسلامیت در رگ های این قهرمان بود خرسند گشت.

 اما در همان روزها خبری به نقل از ایسنا، پارسینه و آریا منتشر شد که پدر بزرگوار کیانوش فرموده اند شرط ازدواج کیانوش و خواستگاری رفتن برای او کسب دوباره مدال طلا در المپیک 2020 توکیو ژاپن است. صرف نظر از اینکه چنین خبری صحت دارد یا نه، نویسنده قصد دارد تا به همین بهانه معضلاتی اساسی را مطرح نماید. بسیاری از پدر و مادرهای ما که امروز فرزندانشان در سنین ازدواج قرار دارند – از جمله همین جوان قهرمان – چون خودشان در سنین پایین ازدواج کرده اند متوجه فشار های مختلفی که هر روز به یک جوان عزب وارد می شود، نیستند و حال و روز آن ها را نمی فهمند.

 اکثر جوان ها نیز به دلایلی مانند شرم و حیای بی جا، ترس از بی اعتبار شدن شخصیت و قوانین نانوشته و اشتباه جامعه حاضر نیستند لب به سخن بگشایند. در چنین شرایطی است که افرادی از دل جامعه باید از اعتبار و آبرو و این مسائل پیش افتاده صرف نظر کنند و برای رضای خدا سخن بگویند و به جامعه نهیب بزنند. پدر و مادر عزیز! اگر شما خودتان را به آن راه زده اید یا فشارهای این چنینی را در جوانی خود تجربه نکرده اید – به خاطر ازدواج زودهنگام، زیستن در جامعهء سنتی و دین مآب تر – بنده به شما می گویم جوانی که در خانهء شماست، نیازهای به حق جنسی دارد.

 هر روز و هر ماه هورمون ها و غدد جنسی او با تمام توان مشغول فعالیت و ترشح هستند ذهن او را مسائل مختلف جنسی درگیر و آلودهء خود کرده است، روح و جسم اورا ناآرام کرده. بارها در ذهن خود با افراد آشنا و غریبه رابطهء جنسی برقرار کرده و با همین توهمات جنسی در خلوت و نهان مرتکب خودارضایی شده. باور این قضیه برای شما سخت است!؟ دخترها و پسرهای زیادی که به نهایت فساد افتاده اند و شما در خیابان های معلوم الحال همین شهر نمونه های آن را می بینید، پس از کجا آمده اند!؟ از مریخ تشریف می آورند!؟ افرادی بدون خانواده هستند!؟ اگر تحقیق کنید خواهید دید که خیلی از این ها پدر و مادر دارند پدر و مادرهای بد و فاسدی هم نبودند – البته حلال بودن درآمد خانواده نیز نقش مهمی دارد – اما اما مانند شما خودشان را به آن راه زده بودند. نه شما یعقوب پیغمبرید و نه فرزند شما مانند یوزارسیف تربیت شده است، جوانان ما هر روز در این جامعه رفت و آمد و ارتباط دارند، آیا باور کنیم که تحریک نمی شوند، آیا باور کنیم با دیدن انواع برنامه های تحریک آمیز شبکه های ماهواره ای سریال های اینترنتی که دانلود می کنند، تحریک نمی شوند و به اصطلاح دلشان نمی خواهد!؟

 این جوان هایی که دوست دختر و دوست پسر دارند و عصر و شب در خیابان ها و میدان های خاص کرمانشاه و دیگر شهرها دور دور می زنند و مشغول مخ زدن و مخ خوردن هستند از آمریکا یا کانادا به کرمانشاه آمده اند یا جوان های همین خانواده های استان کرمانشاه هستند!؟ با پاک کردن صورت مسئله و خود را به غفلت زدن چیزی درست نمی شود. باید با حقایق تلخ و واقعیات جامعه رو به رو شد تا به فکر علاج بیفتیم.

 از مسائل جنسی هم که بگذریم به نظر می رسد مسئولین و بعضی از پدر و مادر ها، جوانان ما را با شاخهء خشک درخت اشتباه گرفته اند!؟ یا شاید فکر می کنید که این دختر و پسر ربات هستند!؟ یا مانند ماشین اصلاح، فقط نیاز به برق و روغن کاری دارند!؟ جوان در اوج محبت و احساس و عاطفهء دوران زندگی خود قرار دارد. نیاز به محبت کردن دارد. نیاز به محبت دیدن دارد. نیاز دارد دوست بدارد و دوست داشته بشود. با تمام وجود نیاز به همدل و هم زبان و همدم و هم بال و هم بالین از جنس مخالف خود دارد. با مدال طلای المپیک نمی توان آرامش و سکونت یافت. به مدال طلا نمی توان محبت کرد یا آن را بغل کرد و نوازش نمود! نمی توان آن را بوسید و از آن احترام دریافت کرد. نمی توان با آن درد و دل کرد و یا هم دردی کرد!

 این دیگر کلام پیغمبر است، پدر و مادری که فکر می کنید جوان هایتان روی دست یوسف و باقی پیامبران بلند شده اند، آگاه باشید! که پیغمبر فرموده اند احساس محبت جوانانی که دین و ایمان بیشتری دارند به همسر بیشتر از آن هایی است که مشغول فسق و فجورند. به جای این که جوان ما چه دختر یا پسر مشغول وظایف حیاتی و کشیدن بار دوران ها و مظلومان باشند، مشغول کنترل نیازهای اولیه و به حق خود شده اند و جوانان دیگری هم که تقوا پیشه نمی کنند جان و روح و آینده، عاقبت و آخرت خویش را به نابودی می کشانند.

 در آخرین مرحله باید همهء ما از خودمان سوال کنیم به دور از حرف های نمایشی و مصاحبه ای-تلویزیونی چه چیزی در نظر ما ارزش دارد یا ارزش پیدا کرده است!؟ مثلا یک قهرمان المپیک عزب را ارزشمندتر می دانیم یا قهرمانی که در المپیک مدال برنز گرفته اما همسر و فرزند دارد!؟ یادمان باشد بهداد سلیمی بعد از المپیک و با دلداری و نیروی همسر و فرزندش بود که خود را نباخت و با قوت اعلام کرد که در سال بعد حق خود را خواهد گرفت، فرض کنیم چهار سال بعد همین حق کشی را در حق کیانوش انجام دهند چگونه می خواهد بدون هیچ غم خوار و همسری که به او دل گرم باشد دوباره سر راست کند!؟

 پدر و مادر عزیز خداوند جایگاه شما را مشخص کرده است نه همسر انسان پدر و مادر می شود و نه همسر جای پدر و مادر را می گیرد. طنز تلخ جامعهء ما است که اگر الان کیانوش معتاد شود همه به صرافت می افتند که برایش خواستگاری بروند اما اگر قهرمان المپیک بشوی باید چند سال معطل بشوی که ازدواج کنی!!! وا اسفا که از جامعهء غربی هم عقب افتاده ایم آن جایی که بعضی از ورزشکاران دست چندمش در زمین مسابقه از شخص مورد نظرشان خواستگاری می کنند اما ما در این کشور از قهرمانانمان انتظار داریم به قیمت عزب ماندن و دوپینگ و غیره کمبودهای اجتماعی و شخصیتی و هویتی خودمان را جبران کنند غافل از اینکه گیریم پدر تو بود فاضل از فضل پدر تو را چه حاصل!؟

چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید…